'Stop met meten, begin met doen'

In dit artikel:

Marien bioloog Mark Vermeij, wetenschappelijk directeur van onderzoeksinstituut Carmabi, waarschuwde deze week tijdens een symposium in Willemstad dat de koraalriffen rond Curaçao en in het Caribisch gebied in ernstig verval verkeren en dat eindeloos waterkwaliteitsmeten weinig oplevert. Volgens hem is de waterkwaliteit al “vijftig, zestig jaar” slecht en is ongeveer tachtig procent van het koraal in de afgelopen vijftien jaar verdwenen, een trend die zich op Bonaire en elders voortzet.

Vermeij legt uit dat het probleem niet alleen is dat vervuiling plaatsvindt, maar ook dat de gebruikelijke meetmethoden ecologisch weinig zeggen. Nutriënten en verontreinigende stoffen bewegen snel en worden meteen opgenomen door algen en andere organismen; stoffen die bij Willemstad in het water komen, verspreiden zich binnen een dag rond het eiland. Daardoor levert het meten van het water op één plek een vertekend beeld op: “Alles hangt met alles samen.” Hij vergelijkt het met bier in een bar: je moet de dronken mensen tellen, niet het lege bierglas — het gaat om het resultaat, niet om wat er niet meer zichtbaar is.

Als alternatief pleit Vermeij voor directe interventies: in plaats van blijven verzamelen van gegevens moet er worden opgeruimd en moeten de algen die de nutriënten hebben vastgelegd worden verwijderd. Dat noemt hij een praktische en effectieve manier om het ecosysteem te helpen herstellen — vergelijkbaar met het opruimen van olie op een strand. Zijn boodschap is duidelijk: we weten genoeg om nu te handelen in plaats van nog langer te meten.

Achtergrondcontext: koraalverlies raakt niet alleen biodiversiteit maar ook visserij, toerisme en kustbescherming. Vermeijs oproep richt zich op concrete maatregelen tegen landgebonden vervuiling en het herstel van koraalhabitats, naast blijvende monitoring die gericht is op ecologische uitkomsten in plaats van louter chemische concentraties.